هَم يضَحَّك .. ذكريات طبيب تكليف .. الحلقة الثالثة

ازيكم يا شباب و يا شابات .. عاملين ايه ..
اخباراتكم ايه ..
مبسوطين ..
راس السنة قرب ..
كل تفجير و انتم طيبين .. 

بلاش سياسة .. !!
حاضر .. دة حتى مش مكانها يعنى ..

طيب نتكلم فى الرومانسية و العواطف و المحاسيس ..
ايه اكتر تفجير قلبك ارتاحله .. !!

بلاش رومانسية كمان .. !!
 
بلاش ..

بركة انكم بخير ..

ندخل فى المفيد ..

وصلنا لتالت حلقة من ذكريانى كطبيب تكليف فى وزارة الصحة المصرية باقبض تقريبا كله 1000 جنيه مرتب بحوافزه و تقييمه و سلطاته و بابا غنوجه .. و بدل عدوى 19 جنيه مصرى .. و محدش يتخدع و يفكر ان ال 19 جنيه دول زيادة على الالف .. لا .، ابسليوتلى .. دة جزأ منها

بقيت مادى قوى انا .. صح !؟

المهم وصلنا لحد ما ابلة صفاء دخلت عليا و فزعتنى و سالتنى سؤالها اللولبى العجيب .. اللى اتسألته مرتين فى يوم واحد ..
حاولت اهدى نفسي .. و نزلت من فوق المكتب اللى طلعت قوقه من الرعب .. و حاولت امسح عرقى بكم البالطو الابيض .. و استعذت بالله من الشيطان الرجيم .. و استغفرت ربنا

- يا فتاح يا عليم يا رزاق يا كريم .. و ايه لازمته الرعب دة يا ابلة صفاء .. لا يا ستى مش متنيل .. مش خاطب .. بس تقدرى تقولى كدة متكلمين عليا ..  
- متكلمين عليك ازاى يعنى يا دكتور .. !!
- يوووه .. قصدى يعنى متكلم انا و ابموضوع كله مسألة وقت .. قولى يا رب بس ..
- ربنا يوفقك يا دكتور و يكرمك .. ونبى شكلك ابن حلال ..
- تسلمى يا رب ..
- شكلك ابن حلال و ابن اصول كدة ..
- تشكرى يا ستى ..
- شكلك كدة ابن حلال و ..
- تشكرى جدا متشكرين .. ممنونين .. شاكرين افضالك .. ميرسى بيكوب .. ثانك يو .. شكرا .. تشكرات .. اتكلى على الله يا ابلة صفاء

خرجت ابلة صفاء .. و فى عقل بالى بقول انسانة مبالغ فيها .. بس مع الوقت اكتشفت انها كدة مع الناس كلها .. اللى بتكرههم قبل اللى بتحبهم .. فعلا اطيب خلق ربنا .. خرجت و قفلت الباب وراها .. و انا باحاول اضبط نفسي تانى و عمال اتخيل فى اول عيان هيجيلى .. او بمعنى اصح تانى عيان بعد بنت ابلة غالية .. و بصيت فى ساعتى لقيتها واحدة الضهر .. و قعدت استنى و استنى

استنى .. استنى

عدت نص ساعة ولا حياة لمن تنادى .. و لقيت ابلة صفاء بتخبط و داخلة .. و واقف وراها بقية التمريض .. و بتقولى احنا ماشيين بقى يا دكتور .. تؤمرنا بحاجة .. !!
 قلتلها بدرى كدة .. !! .. طيب و انا هاقعد لوحدى فى الصحرا دى و لا ايه ..
قالتلى لا لا .. رسلان زمانه جى دلوقتى .. و هيستلم مننا
قلتلها طيب ..

و قمت وقفت و خرجت اشوفهم و هما ماشيين ورا بعض زى البطة الام و و راها صف البط الصغير فى افلام الكرتون ..
راحوا عند باب الوحدة بعباياتهم السودة .. منهم اللى قعد على كرسي و منهم اللى قعد على الارض .. قى انتظار ولادهم او اجوازهم ييجى ياخدوهم وراهم على المكنة الصينى .. اللى هى وسيلة المواصلات رقم 2 فى مجاهل دمياط اللى كنت فيها
و للى بيسأل ايه هى وسيلة المواصلات رقم 1 .. فهى عربيات الجيب موديل 70 اللى عبرنا بيها القناة و دخلت تكهين .
اه والله زى ما بقولك كدة .. و منها كمان اللى كالوش رخص ولا نمر و منها اللى مدهون فسفورى و الوان فقع .. و بالمنتسبة ضيقة جدا من جوة .. معرفش اصلاعبرنا بيها ازاى

المهم ..

بدأوا يروحوا واحدة ورا التانية .. و انا قاعد على كرسي بتابع المنظر الخلاب للارض الزراعية اللى فى كل حتة قدام عنيا و الشمس اللى ضاربة فى نافوخى و الجاموسة اللى لسة مربوطة فى عمود الوحدة ..

و وسط هذا المشهد السريالى .. لقيت موتسيكل جاى طاير من بعيد .. و التراب وراه عامل عاصقة من سرعته .. و بالطو اللى سايقه طاير وراه بفعل الهوا .. و ضارب النضارة الشمس .. و داخل الوحد بحتة امريكانى .. جو ساسبنس بقى ..
قولت فى عقل بالى .. مييييين .. ارنولد شوارزنجر طلع من الناصرية .. !!

قالتلى اخر ممرضة كانت لسة مروحتش .. دة بقى رسلان .. واااااااااااااااااااد يا رسلااااااان تعابى سلم على دكتور اسلام الدكتور الجديد .. بسرعة يا ابن الموكووووووووسة ..
- يخربيت لسانك يا بت يا نوووووورا .. انتى مبتستريش ابدا .. ازيك يا يسرى يا ابن العبيطة .. !!

كان بيسلم على يسرى ابن نورا اللى لسانها زى ما انت شايفين .. و اللى كان رابط كرسي الاسنان بحبل و بيجرجه زى الكلب البلدى ..

دخل رسلان و سلم عليا و عرقنى بنفسه .. و خدنى و طلعنا لسحس بومب استاذ حسين اللى كان فوق فى المكتب عشان اخلص بقية ورق الاستلام ..

و قعدت على المكتب و قعدت امضى امضى امضى .. ورقة ورا ورقة و مش فاهم حاجة طبعا من روتين الحكومة .. ورقة واحدة بس اللى لفتت انتباهى .. بدل ادارة

و سألت ايه دى .. و فهمنى ان دة ورق عشان استلم بيه ختم النسر و استلم بيه بدل ادارة الوحدة .. عشان انا كدة بقيت طبيب اول الوحدة .. يعنى مدير الوحدة الصحية بمدين الناصرية فارسكور دمياط ..

يااااه على الاحساس و يااااااه على الزهو .. كنت متفشخر قوى بنفسى و متجاعص قوى فى قعدتى و قمت وقفت بكل فخر و اعتزاز بالنفس عشان اخرج من المكتب .. بعد ما استلمت ختم نسر الجمهورية العظيم

- فاضل بس الورقتين دول ..
- امضى فين يا سحس يا بركة ..
- هنا يا دكتور اسلام .. تحت كلمة مدير الوحدة ..
- بس كدة .. ادى امضاء و ادى التانية ..
- ختم النسر بقى ..
- احلى ختم لاجدع سحس بومب .. سلام يا سحس

اديتهم ضهرى .. مشيت خطوتين و انا فارد ضهرى .. ياااااااااه على الفشخرة .. ياااااااه .. طبيب اول .. و مدير الوحدة .. حتة واحدة .. يا دين النبى .. هى دى البدايه كلها تك تك تك و ابقى مدير الادارة ولا مدير السلام الدولى .. طبيب اول .. يا سلاااااام يا ولااااااااد ..

طبيب اول .. طبيب اول .. !! .. الكلمة رنت فى دماغى .. !!

وقفت عند باب المكتب .. و لفيت .. باصتلهم .. لمحت فى عنيهم نظرة الانتصار .. راح احساس الفشخرة من جوايا ..
طبيب اول ازاى يا استاذ حسين .. اومال فين بقية الدكاترة .. !!
 
- مفيش .. انت بس .. !!
- انا بس .. ازاى .. !!
- اه والله . !!
- ااومال مين كان قبلى و اللى شغال فى الوحدة .. !!
- دكتور مجدى كان جايلنا منتدب .. و انتدابه خلص النهاردة .. !!
- خلص .. !! .. امتى و ازاى .. !!
- ما انت لسة ماضى استلام عمل و عهدة منه اهو فى اخر ورقتين .. كدة انتدابه خلص .. و انت مضيت اهو .. و ختمت .. !! 
- مدير .. مضيت .. ختمت .. احيييييييه .. !! .. يعنى مفيش غيرى فى الوحدة ،. يعنى هاجى كل يوم .. !!
- ان شاء الله .. !! 
- احيييييييييييييييييه .. !!

و دى كانت اهم و اكبر احييه فى حياتى .. حتى أﻻن .. !!

نزلت من ام المكتب .. بلا سحس بومب بلا كرومبو .. الساعة يقت تلاتة و مفيش كلب جه يهوهو قدام الوحدة حتى .. قررت اتصل بمدير الادارة .. و لا احد يعبرنى

دخلت اترميت على المكتب .. بنفخ و متعفرت .. و متغاظ قوى من الخازوق الللى لبسته النهاردة .. عمال اهرى و انكت .. كل يوم اطخ المشوار ابن الجزمة دة .. لا لا .، مشتحيل .. لازم اروح الادارة بكرة اشوف الهبل دة .. مش هينفع كدة طبعا
وسط الهرى دة .. لقيت رسلان بيقولى .. مش يلا .. !! 
- يلا ايه .. !!
- الساعة بقت خمسة .. !!
- خمسة .. !!! .. بسرعة كدة .. !!
- هو المفروض نمشى امتى .. !!
- المفروض 24 ساعة .. بس احنا بنقفلها خمسة عشان المكان مش امان هنا .. !!
- مش امان .. !! .. يلا يا عم نمشى .. !!

قلعت البالطو .. اللى بالمناسبة ملبستوش تانى فى الوحدة بعد اليوم دة .. خرجت من العيادة الخارجية بكلم نفسي .. رسلان بيكلمنى و مبردش .. خرجت من الوحدة .. ركبت العربية مغموم .. بفكر فى مشوار كل يوم .. و فى الوحدة اللى مدخلهاش ولا عيان طول اليوم .. و فى الكائنات لللى اتعرفت عليها فى اول يوم .. و فى المرتب العجيب . و فى الشغل المحبط

الله يخرييت ابو الطب على يوم ما دخلته .. !!

دورت العربية .، الكاسيت اشتغل اتوماتيك عشان كنت نسيت اقفله .. لقيت الحج على الحجار بينوح و يقول "انكسر جوانا شئ .. اااه اه اااه"

قمت قافل ام الكاسيت .. مش ناقصاك يا ابو اشرف والله ..

دة باينه هيبقى مرار طافح .. 

و بعدين انا كنت بسمع على الحجار ليه اساسا .. !!!